سیماه شدی ، ماه شدی
میدانی دوستت دارم... این تعارف نیست این زندگی من است دوستت دارم بیشتر از زمین تشنه ی باران پروانه ی شیفته ی گل حتی بیشتر از آبنبات های رنگی کودکی از لواشک ترش مادر بزرگ که با خنده ی مهربانش به شیرین ترین طعم دنیا طعنه می زد دوستت دارم بیشتر از ماهی عاشق که دچار آبی دریاست از خورشید گرم نقاشی روز های زمستانیم حتی بیشتر از سمبوسه های داغ عمو حسن که روی چمن های خیس بارانی می خوردیم می دانی هنوز زیباترین روزهایمان به گمانم نیامده است هنوز قشنگترین واژه هایم را برایت نگفته ام لبخند بزن! که هیچگاه چنین دلبست...
نویسنده :
مامانیه باران
8:02