مهر پدر...
بچه که بودم...
آری بچه که بودم؛
پدر سمبل و صاحب عجیب و غریب ترین ذائقه ی دنیا بود
وقتی به خوشمزه ترین خوراکی هایی که تهیه شده بود علاقه ای نشان نمی داد؛
اما نه امروز،که به علت آن پی برده ام؛
آری امروز پدر برایم سمبل ایثار و مهربانیست؛
پدری که حتی اجازه نداد تا به دلیل آنهمه بی میلی هایش پی ببرم
پدرم روزت مبارک
الهی قربون خنده های قشنگت برم بابای گلم،بی نهایت دوستت دارم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی